⁵⁶ W. Jemielity, Język nabożeństw….

Ustalony wówczas porządek przedstawiał się następująco:

1. Różaniec, suplikacje, Anioł Pański, śpiewy w czasie procesji, modlitwy wieczorne i kazania będą w jedną niedzielę po polsku, a w drugą po litewsku.
2. gdy wypadnie śpiew polski pacierze poranne z ambony będą po litewsku i na odwrót, gdy śpiew po litewsku to pacierze po polsku.
3. gdy śpiew po litewsku, to nabożeństwo majowe bezpośrednio po sumie też po litewsku, po nieszporach zaś tego dnia będzie nabożeństwo po polsku, a w zwykłe dni zawsze po polsku.
4. Nowenna do Ducha Świętego, gdy śpiew litewski, odprawi się w tym języku po sumie, a w czasie jednej z mszy porannych w języku polskim. W pozostałe dni zawsze po polsku.
5. Śpiew na procesjach nieszporowych przy wystawieniu Najświętszego Sakramentu winien być w tym języku, w jakim tego dnia śpiewano różaniec. W razie mogących wyniknąć nieporozumień, osąd zostawia się uznaniu miejscowego proboszcza.

powrót