¹ Stanisław Ostrowski, ur. w Żarnowie w 1898 roku, syn rolników Józefa i Marii z Bronakowskich. Od 1916 roku członek Polskiej Organizacji Wojskowej, pseudonim "Wiking", "Kawa". W czasie kryzysu przysięgowego, we wrześniu 1917 roku internowany w tartaku w Bliźnie, skąd zbiegł. W listopadzie 1918 roku uczestnik akcji rozbrajania Niemców w okolicach Bargłowa. Żołnierz 1. Suwalskiego Pułku Strzelców. Przeszedł całą kampanię 1919–1920 roku, m.in. w łączności 1. Dywizji Litewsko‑Białoruskiej. W czasie walk ranny, odznaczony Krzyżem Walecznych. W 1922 roku ukończył kursy maturalne w Wilnie. Po demobilizacji w 1923 roku pracownik poczty w Stolinie, potem w Grodnie. W 1932 roku sekretarz szpitala miejskiego, później urzędnik w starostwie grodzieńskim (zajmował się m.in. turystyką). W czasie kampanii 1939 roku służył w łączności DOK III. Następnie internowany na Litwie, skąd przedostał się na teren Grodna. W okresie okupacji niemieckiej zajmował się m.in. handlem mięsem (nic nie wiadomo o działalności podziem- nej). Od 1 marca 1945 roku organizował spółdzielnię "Rolnik" w Augustowie i był jej prezesem do 1 października, kiedy skorzystał z przywilejów repatriacyjnych i wyjechał do Bydgoszczy. Kierował m.in. Wojewódzką Spółdzielnią Milicjanta, był właścicielem mydlarni, a po jej upaństwowieniu działał w cechu Rzemiosł Różnych. Od 1952 roku pracował w Ośrodku Funduszu Wczasów Pracowniczych w Szklarskiej Porębie, później w Mielnie. W 1956 roku kierownik ośrodka wypoczynkowego "Orbis" w Międzyzdrojach. W kwietniu 1957 roku wygrał konkurs na Kierownika Przedsiębiorstwa Urządzeń Turystycznych PTTK w Augustowie, jednak po konflikcie z rewidentem, z dniem 1 lipca 1957 roku rozwiązano z nim stosunek pracy. Angażował się w działalność Klubu Inteligencji w Augustowie. Po kilkumiesięcznym okresie bezrobocia został kierownikiem Powiatowego Domu Kultury. W grudniu 1959 roku, gdy przebywał na kursie ministerialnym w Warszawie, został odwołany ze stanowiska. Radny Miejskiej Rady Narodowej, przewodniczący Komisji Oświaty i Kultury, przewodniczący Klubu Radnych Stronnictwa Demokratycznego. Inicjator utworzenia Towarzystwa Miłośników Ziemi Augustowskiej i powołania muzeum. W styczniu 1960 roku współzałożyciel i wiceprezes Społecznego Komitetu Budowy Sanatorium. Kierownik ekspozytury, a potem Oddziału Przedsiębiorstwa "Ruch". Od 1962 roku kierownik Sanatorium w Augustowie w Organizacji. Od 1968 roku na emeryturze. Od maja 1967 roku do 1970 roku założyciel i sekretarz zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Augustowskiej. W latach 1968–1974 kustosz Społecznego Muzeum Ziemi Augustowskiej. Przewodnik PTTK, aktywny prelegent Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. Zmarł w Augustowie w 1985 roku. Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości, Medalem Dziesięciolecia, odznaką Zasłużony Białostocczyźnie.

powrót