⁶² Stanisław Ostrowski, ur. 4 maja 1898 roku, syn Józefa i Marii z Bronakowskich. Od października 1916 roku w POW, aresztowany 15 września 1917 roku, przetrzymywany w tartaku w Bliźnie, po dwóch tygodniach uciekł, ukrywał się, nie przerywając walki, w listopadzie 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu Niemców. 15 grudnia 1918 roku wraz ze swoją sekcją liczącą 19 ludzi zgłosił się do 1. Suwalskiego Pułku Strzelców w Zambrowie (41. pp), przeszedł szlak bojowy, uczestnicząc w walkach pod Szpilkami, Lidą, Szczuczynem, Wilnem, Mińskiem, ranny w rękę pod Płockiem jako ułan 211. pułku ułanów. W 1922 roku ukończył kursy maturalne w zakresie sześciu klas szkoły średniej typu filologicznego, 25 stycznia 1923 roku zdemobilizowany, odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, 20 lipca 1932 roku odznaczony Krzyżem Niepodległości. Był prezesem koła Związku Młodzieży Polskiej w Żarnowie. Pracował jako sekretarz szpitala miejskiego w Grodnie. CAW, KN 20.7.1932 r.

powrót