⁴⁵ Izydor Potapowicz, ur. 4 kwietnia 1896 roku w Augustowie, syn Józefa i Marianny z Margiewiczów, ukończył trzy klasy szkoły miejskiej, robotnik. Od 13 czerwca 1917 roku był członkiem POW, przybierając pseudonim „Cedr”. Pełnił funkcję wicekomendanta komendy lokalnej w Augustowie. W listopadzie 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Solistówce, Pomianach, następnie w dywersji kolejowej na trasie Raczki – Suwałki, przeprowadzał ochotników przez linię demarkacyjną do Rajgrodu. Jako ochotnik zaciągnął się do Wojska Polskiego, 17 stycznia otrzymał przydział do oddziału konnych zwiadowców w 1. Suwalskim Pułku Strzelców (41. pp), w czerwcu 1919 roku był ranny w nogę przy zdobywaniu Mińska, od 3 marca 1920 roku służył w 2. Pułku Ułanów Grochowskich. 19 marca 1921 roku został odznaczony Orderem Virtuti Militari, 31 października 1921 roku zwolniony do rezerwy w stopniu kaprala. 17 września 1932 roku został odznaczony Medalem Niepodległości. Po demobilizacji trudnił się rolnictwem i dorywczo uprawiał zawód młynarza. Od 1 maja 1930 roku był woźnym w Banku Spółdzielczym w Augustowie, lecz został zwolniony 1 maja 1937 roku w ramach redukcji etatów. 1 grudnia 1937 roku otrzymał pracę woźnego w Urzędzie Skarbowym w Głębokiem. Udzielał się w pracy społecznej, był prezesem placówki POW w Augustowie, pracował w zarządach związków kombatanckich: Byłych Ochotników Armii Polskiej, Związku Rezerwistów. CAW MN-86, CAW VM 90/8597.

powrót