¹⁵¹ Władysław Wiecierzyński, ur. 15 kwietnia 1894 roku w Suwałkach, syn Józefa, szkołę powszechną i gimnazjum ukończył w Suwałkach. Zmobilizowany do armii rosyjskiej, uzyskał stopień oficerski. Po demobilizacji przybył do rodzinnego miasta i wstąpił do POW, a następnie do Wojska Polskiego, służył w 41. Suwalskim Pułku Piechoty w stopniu porucznika. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, był ranny. W 1923 roku przeniesiony do Chełmna, gdzie do 1926 roku był dowódcą kompanii oficerskiej na kursach szkoleniowych dla młodszych oficerów piechoty. Następnie od wiosny 1926 roku organizator i pierwszy dowódca 24. batalionu KOP w Sejnach. W 1928 roku awansowany do stopnia podpułkownika. 3 września 1929 roku przeniesiony na stanowisko dowódcy 27. batalionu KOP w Snowie pod Nieświeżem, a 8 maja 1931 roku – zastępcy dowódcy 56. Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie. W 1935 roku objął dowództwo 55. Poznańskiego Pułku Piechoty w Lesznie. Dowodził pułkiem w czasie wypadu na terytorium III Rzeszy w dniu 2 września 1939 roku pod Wschową, w czasie walk odwrotowych pod Kutnem ranny w głowę, 20 września pod Modlinem dostał się do niewoli niemieckiej i do wyzwolenia pozostawał w oflagu w Woldenbergu.

powrót