AUGUSTOWSKO-SUWALSKIE

TOWARZYSTWO NAUKOWE

 

Proszę chwilę zaczekać, ładuję stronę ...

  

137 Antoni Warakomski, ur. 23 maja 1904 roku, syn Jana i Natalii z Pożarowskich, w 1911 roku ukończył szkołę powszechną w Augustowie, potem gimnazjum w Suwałkach. W latach 1916/1917 kolportował w Augustowie nielegalne książki polskie, od lutego 1918 roku do wiosny 1919 roku był wywiadowcą i gońcem POW. W lecie 1918 roku był współzałożycielem Harcerskiej Drużyny Męskiej im. ks. Józefa Poniatowskiego. W 1920 roku zgłosił się do formującej się w Suwałkach kompanii harcerskiej i został przydzielony do 201. ochotniczego pułku piechoty, w którym przeszedł chrzest bojowy pod Surażem. W kolejnych walkach pod Daniłowem, Leśniczówką, Paprocią, lekko ranny w nogi. Następnie w oddziale konnych zwiadowców w 41. Suwalskim Pułku Piechoty, ranny pod Sejnami, walczył pod Lidą i Mińskiem. W 1923 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Łomży, wyświęcony 2 czerwca 1927 roku, przez trzy lata był wikariuszem w Piątnicy, w 1930 roku podjął służbę w duszpasterstwie wojskowym, lecz wskutek choroby został przeniesiony do rezerwy. Był wikariuszem w Myszyńcu i Andrzejewie, tuż przed wybuchem wojny w 1938 roku otrzymał probostwo parafii Wigry. W 1939 roku został zmobilizowany i mianowany w stopniu kapitana kapelanem ośrodka zapasowego 29. Dywizji Piechoty w Grodnie, a po ewakuacji do Lidy również ośrodka zapasowego 19. Dywizji Piechoty. Przez Litwę i kraje skandynawskie przedostał się do Francji, gdzie generał Władysław Sikorski mianował go majorem. Pracował duszpastersko od 8 grudnia 1939 roku w obozie Coetquidan, potem od 17 lutego 1940 roku był dziekanem kapelanów Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. W trakcie ewakuacji z kampanii norweskiej uratował sztandar brygady, przewożąc go do Anglii. Był odznaczony Krzyżem Walecznych. Został mianowany szefem duszpasterstwa 5. Brygady Kadrowej Strzelców, a potem przy końcu 1943 roku szefem duszpasterstwa I Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka, otrzymał awans do stopnia podpułkownika. Uczestniczył w tworzeniu polskiego miasteczka Maczków w Niemczech na terenie miasta Haren, organizując duszpasterstwo, szkoły, przedszkola i szpitale. W sierpniu 1946 roku powrócił do kraju i w październiku 1946 roku objął probostwo parafii Jasienica w pow. Ostrów Mazowiecka. Kawaler wielu odznaczeń polskich i zagranicznych: Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Złotego Krzyża Zasługi z Mieczami, Croix de Guerre, France and Germany Star, Defence Medal.

 

  

  

powrót