¹³¹ Zygmunt Leplawy, ur. 16 września 1894 roku, syn Jana i Agaty ze Stojanowskich. Ukończył czteroklasową szkołę miejską w Augustowie i sześć klas gimnazjum w Orenburgu. 20 czerwca 1916 roku zmobilizowany do wojska rosyjskiego, ukończył szkołę podoficerską w 131. zapasowym pułku piechoty, później był w nim instruktorem, a następnie od 20 stycznia do 20 maja 1917 roku Czystopolską Szkołę Chorążych. 20 maja 1917 roku został mianowany chorążym i przydzielony do 238. zapasowego pułku piechoty, 5 lipca 1917 roku do 31. linowego pułku piechoty, od 1 października 1917 roku do 295. Świrskiego Pułku Piechoty zaś od 10 grudnia 1917 roku jako podporucznik do 1. Pułku Strzelców Polskich w I Korpusie Polskim. 22 stycznia 1918 roku wziął udział w walce z bolszewikami pod Faszczycą, 22 stycznia 1918 roku przeniesiony do I Legii Oficerskiej I Korpusu Polskiego, 20 czerwca 1918 roku zdemobilizowany. 15 lipca 1918 roku powrócił do Augustowa i wstąpił do POW. W bitwie pod Nettą 13 listopada 1918 roku ranny, 1 czerwca 1919 roku wstąpił do Wojska Polskiego, 1 sierpnia 1919 roku przekazany do stacji zbornej oficerów w Lublinie, 15 sierpnia 1919 roku przydzielony jako podporucznik do batalionu zapasowego 12. Pułku Piechoty przemianowanego następnie na 3. Pułk Strzelców Podhalańskich. 25 lipca 1920 roku wyruszył na front, 21 września 1920 roku ranny pod Zaspiczami, został przekazany do szpitala w Warszawie, a po rekonwalescencji przydzielony do baonu zapasowego 3. psp (?), ukończył kurs dowódców kompanii przy Centralnej Szkole Wyszkolenia w Krakowie. 23 czerwca 1921 roku otrzymał Krzyż Walecznych. 17 września 1932 roku odznaczony Krzyżem Niepodległości. W rezerwie odbywał ćwiczenia w 41. Suwalskim Pułku Piechoty, 15 listopada 1928 roku zdał egzamin na stopień porucznika rezerwy. Był naczelnikiem poczty w Augustowie, aresztowany przez NKWD, zginął. CAW, KN 17.9.1932 r., CAW ap 555.

powrót