¹³⁰ Bolesław Folejewski, ur. 29 grudnia 1893 roku w Gliniskach, syn Antoniego i Marianny z Zarzeckich. Ukończył czteroklasową szkołę miejską w Augustowie i kursy nauczycielskie w Suwałkach. Ewakuowany do Rosji, 15 marca 1915 roku zmobilizowany do wojska rosyjskiego, egzamin z zakresu sześciu klas gimnazjum zdał 25 maja 1915 roku w Teodozji, skierowany do Szkoły Chorążych w Gori, 23 grudnia 1915 roku awansowany do stopnia chorążego, był dowódcą kompanii w 3. Syberyjskim Pułku Strzelców. Od 3 kwietnia 1918 roku w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. Po rozformowaniu korpusu wrócił do Augustowa. 25 czerwca 1918 roku wstąpił do POW, od 5 lutego 1919 roku pełnił funkcję komendanta augustowskiego obwodu POW, 25 maja 1919 roku w wyniku zdrady aresztowany przez Niemców i skazany na śmierć. 13 czerwca 1919 roku przepiłował kraty i zbiegł z więzienia w Augustowie, 26 lipca 1919 roku jako ochotnik wstąpił do 1. Suwalskiego Pułku Strzelców jako dowódca zmobilizowanej z jego obwodu kompanii POW, 1 czerwca 1919 roku mianowany do stopnia porucznika. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości (13 kwietnia 1931 roku) i Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921. Po demobilizacji, od 1921 roku pracował jako buchalter w Banku Spółdzielczym w Augustowie. Był aktywnym działaczem kółek rolniczych. Jako oficer rezerwy w stopniu kapitana we wrześniu 1939 roku został zmobilizowany do macierzystego 41. Suwalskiego Pułku Piechoty, w składzie 29. Dywizji Piechoty brał udział w walkach z Niemcami. Wzięty do niewoli przez Rosjan był jeńcem obozu w Kozielsku, zamordowany wiosną 1940 roku w Katyniu. CAW, KN 13.4.1931 r.

powrót