¹²⁴ Andrzej Gawędzki, ur. 30 listopada 1893 roku w Mariampolu, syn Romana i Julii z Sobolewskich, ukończył sześć klas gimnazjum, wstąpił do Seminarium Duchownego w Sejnach, ukończył Akademię Duchowną w Petersburgu, uzyskując święcenia kapłańskie. Od 1 września 1917 roku do 1 marca 1918 roku w I Korpusie Polskim w Rosji, służył jako kapelan 5. pułku strzelców. Z narażeniem życia przechował sztandar pułku, pod Uhą udzielał żołnierzom generalnej absolucji pod gradem kul, następnie był kapelanem 4. pułku, „dając wzór obywatelskiego poświęcenia się dla sprawy ojczystej”. Po powrocie do kraju wikariusz w Augustowie, współdziałał w organizowaniu 41. Suwalskiego Pułku Piechoty, do którego zaciągnął się 17 lipca 1920 roku, i w którym służył do marca 1921 roku, potem był kapelanem garnizonu w Łomży. Zdemobilizowany 10 maja 1921 roku. W latach 1921–1931 proboszcz i budowniczy kościoła w Jedwabnem, a następnie proboszcz w Grajewie w latach 1931–1947, więzień obozu w Murnau, Buchenwaldzie i Dachau. Był odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Medalem Interaliee, Odznaką Honorową LOPP III stopnia. W listopadzie 1947 roku wyemigrował do Argentyny, krzewiąc duszpasterstwo wśród Polaków w Rosario. CAW, Andrzej Gawędzki, MN 10.12.1931 r.

powrót